امام خمینی در سال 1344 پس از یک سال تبعید در ترکیه، به نجف، بزرگ‌ترین و کهن‌ترین مرکز علمی شیعیان، منتقل شدند. این تبعید 13 سال ادامه داشت تا زمانی که ایشان به پاریس رفت و بعد از چندماه در اوج انقلاب اسلامی ایران به کشور بازگشت و مردم آن استقبال بزرگ و باشکوه را انجام دادند. مشهور است که شاه از این رو ایشان را از ترکیه به عراق منتقل کرد که خواست از سویی فشار نیروهای مذهبی را کم کند و از سوی دیگر ایشان را میان علمای بزرگ نجف که غالبا با فعالیت سیاسی مخالف بودند قرار دهد. شاه می‌پنداشت آیت‌الله خمینی در کنار علمای بزرگ و مشهور عراق نمی‌تواند قد علم کند و حرف از سیاست بزند و روز‌به‌روز مطرح‌تر شود. اما اتفاقی که افتاد کاملا عکس تصور او بود. اگرچه میان روحانیون نجف مخالفت‌هایی با رویکرد ایشان وجود داشت، با روحیه و رفتارهایی که امام خمینی از خود بروز داد، به مرور عمدۀ روحانیون عراق هم طرفدار ایشان شدند. «تاریخ شفاهی زندگی و مبارزات امام خمینی در نجف»، مجموعه‌ای است از خاطرات کسانی که در سال‌های تبعید امام خمینی در نجف حضور داشته‌اند. کسانی که از زوایای متعدد به فضای علمی و سیاسی نجف و عراق نگریسته‌اند و خاطراتشان را از پس سال‌های دور بازکاویده‌اند. این کتاب، یکی از مهم‌ترین منابع بررسی تاریخ انقلاب اسلامی و همچنین درک فضای علمی روحانیون شیعه خواهد بود.