سید محمدعلی رحیمی فعالیت‌های فرهنگی خود را پیش از انقلاب آغاز کرد. اما برنامه‌اش از همان موقع مشخص بود. به‌همین‌دلیل هم برای مریم قاسمی پیش از ازدواج شرط می‌گذارد که او را در سفر به خارج ایران برای ادامۀ کارهای فرهنگی‌اش همراهی کند. اولین مأموریتش کارکردن در «خانۀ فرهنگ» دهلی و همزمان تحصیل در دانشگاه آنجاست. جالب اینجاست که تا مدت‌ها حقوقی هم نمی‌گرفت و با پول اسبابشان، که در ایران فروخته بودند، به‌سختی گذران می‌کردند. آنجا برنامه‌هایی خاصِ کودکان، تئاترهای هنری-انقلابی و همایش‌های مختلف اجرا می‌کرد که برای مردم هند بسیار جذاب بود. همین سال‌هاست که خبر شهادت گنجی، رایزن فرهنگی ایران در لاهور پاکستان، به گوشش می‌رسد اما شاید هیچ‌وقت فکر نمی‌کرد که دست روزگار سرانجامی مانند گنجی برایش رقم خواهد زد.سید محمدعلی رحیمی فعالیت‌های فرهنگی خود را پیش از انقلاب آغاز کرد. اما برنامه‌اش از همان موقع مشخص بود. به‌همین‌دلیل هم برای مریم قاسمی پیش از ازدواج شرط می‌گذارد که او را در سفر به خارج ایران برای ادامۀ کارهای فرهنگی‌اش همراهی کند. اولین مأموریتش کارکردن در «خانۀ فرهنگ» دهلی و همزمان تحصیل در دانشگاه آنجاست. جالب اینجاست که تا مدت‌ها حقوقی هم نمی‌گرفت و با پول اسبابشان، که در ایران فروخته بودند، به‌سختی گذران می‌کردند. آنجا برنامه‌هایی خاصِ کودکان، تئاترهای هنری-انقلابی و همایش‌های مختلف اجرا می‌کرد که برای مردم هند بسیار جذاب بود. همین سال‌هاست که خبر شهادت گنجی، رایزن فرهنگی ایران در لاهور پاکستان، به گوشش می‌رسد اما شاید هیچ‌وقت فکر نمی‌کرد که دست روزگار سرانجامی مانند گنجی برایش رقم خواهد زد.بعد از بازگشت به ایران و انجام چندین مأموریت به افغانستان و کشورهای آفریقایی (غنا، توگو، نیجریه و ...) سرانجام آخرین مأموریت او ابلاغ می‌شود، رایزنی فرهنگی در مولتان پاکستان. او یک‌تنه به رایزنی فرهنگی رونق می‌دهد، 18 ساعت در شبانه‌روز کار می‌کند. رونق و جمعیت و تأثیرگذاری برنامه‌هایش خشم لشکر جهنگوی را برمی‌انگیزد، لشکری که اصلا برای دشمنی با شیعیان ایجاد شده بود. چندین بار رحیمی را تهدید می‌کنند اما باز هم رحیمی، با تمام توان، به فعالیت‌هایش ادامه می‌دهد تا آنکه صبر لشکر جهنگوی تمام می‌شود. در عملیاتی خونین به رایزنی فرهنگی حمله می‌کنند و رحیمی را با هفت نفر از همکاران پاکستانی‌اش به شهادت می‌رسانند. رحیمی برای وحدت شیعه و سنی تلاش بسیاری می‌کرد، در همۀ کارها روی اشتراک‌های اهل سنت و شیعیان تمرکز می‌کرد تا از هرگونه اختلاف و تفرقه دوری کرده باشد. برای انجام این کار خواب و خوراک نداشت تاحدی‌که دیدن چند ساعتۀ او برای خانواده‌اش اتفاقی غیرمنتظره بود. بااین‌حال سعی می‌کرد که هر چندهفته یک‌بار برنامه‌ای ویژه برای خانواده‌اش داشته باشد. علاقۀ بین پدر و فرزندانش و رابطۀ آنان از صحنه‌های جذاب کتاب است.زینب عرفانیان، نویسندۀ کتاب، یک سال وقت گذاشت تا بتواند مصاحبه‌هایی را که با همسر رحیمی، قاسمی، انجام داده بود پیاده و با استفاده از تکنیک‌های داستان‌نویسی به کتاب «رسول مولتان» تبدیل کند، روایتی پرکشش از مردی جهان‌وطن که بی‌وقفه کار می‌کرد تا مسلمانان سراسر دنیا، شیعه و سنی، زندگی بهتری داشته باشند.